Optimist of pessimist

Deze week hebben we tijdens leergroep een oefening gedaan om te testen of we optimistisch of pessimistisch ingesteld zijn. Tijdens deze oefening werden verschillende stellingen aangehaald. Aan de ene kant van het klaslokaal lag een blaadje met pessimist, aan de andere kant een blaadje met optimist op geschreven. Je eigen mening bracht je dan naar de ene of de andere kant van het klaslokaal waar optimisten of pessimisten verzamelden. Wanneer je mening hierover verdeeld was kon je bijvoorbeeld gewoon in het midden blijven staan. Een voorbeeld van een stelling was: ‘Geloof je in de ware liefde, dat je hem/haar zal tegenkomen’. De meningen waren hierover verspreid en er werd hierover gesproken. Het was boeiend om de anderen hun mening te horen. Vaak schrok ik van sommige personen hun reacties maar het was heel erg leerrijk.

Na de leergroep kregen we nog enkele teksten waarover we konden reflecteren. Ik heb deze teksten gelezen en wat ik hier vooral uit heb onthouden is dat pessimisten nergens verbetering in kunnen zien. Zelfs zelfmoord zou geen einde betekenen van het lijden. Dit vond ik opmerkelijk. Mijn gedachten over zelfmoord voordien waren totaal verschillend. Ik dacht er niet over na dat optimisten zelfmoord zouden plegen. Maar na de tekst gelezen te hebben kan ik me hier wel in vinden. Optimisten geloven in verbetering, dat we moeten blijven geloven in de toekomst. Wanneer echter blijkt dat het moeilijk is om dit te realiseren, stapt men uit het leven. Voor pessimisten staat het feit vast dat het lijden onveranderlijk is en dat het ook niet kan veranderen. 

In de tekst staan enkele manieren om optimist te zijn. Allereerst staat er om conventieel te zijn. Het moeilijke hieraan vind ik om dit te delen met anderen. Ik vind van mezelf dat ik een kritische blik heb op de maatschappij en de werking hiervan. Ik denk hier vaak over na en neem dingen niet zomaar aan. Ik deel deze gedachten met mijn familie en voornamelijk met mijn vriend Ewout. Hij doet net hetzelfde en stimuleert me ook in het kritisch bekijken van de maatschappij. Als tweede manier wordt aangehaald dat het belangrijk is om af en toe deuren en ramen te sluiten. Pessimisten zoeken vaak naar manieren om hun negatieve gedachten te bekrachtigen. Zij zijn dan niet snel geneigd om zich af te sluiten van de buitenwereld. Wanneer je af en toe tijd maakt om bijvoorbeeld een goed boek te lezen zal je niet constant geconfronteerd worden met het negativisme dat we vaak terugvinden. Genieten van kleine dingen die plezier geven geeft enorm veel energie voor optimisten. Bij deze manier sluit ik me volledig aan. Vaak merk ik dat personen in alles het slechte zien. Het blijkt nooit goed te gaan. Ik vind het heel belangrijk om je af en toe af te zonderen, om alleen te zijn met je gedachten. Een moment voor jezelf, waar je kan doen wat je wil. Een derde manier is om je op te trekken aan goede voorbeelden. In de media en geschiedenis worden negatieve gebeurtenissen benadrukt terwijl positieve wendingen amper aandacht krijgen. Het is belangrijk om je bewust te zijn van het goede dat we nog steeds vinden in onze maatschappij. Als laatste wordt vermeld dat het belangrijk is om zelf in actie te schieten. Optimisten geloven in de verbetering en zullen hun steentje hier dan ook aan bijdragen. Ikzelf vind het ook belangrijk om in actie te schieten wanneer je ontevreden bent. Ik heb geleerd door mijn opvoeding dat alles kan, je kan alles bereiken. Ik geloof hier nog steeds in, hoeveel tegenslagen ik al ben tegengekomen. Geloven in de toekomst en in je eigen handelen is belangrijk en noodzakelijk.

Ikzelf neig eerder naar optimisme maar ga hier wel voorzichtig mee om. Vaak betrap ik mezelf ook op pessimistische gedachten maar deze probeer ik dan steeds kwijt te geraken door hier bijvoorbeeld iets aan te doen. In mijn persoonlijke leven ben ik optimistisch en geloof ik in de mogelijkheid om mijn eigen leven te verbeteren. Niets lijkt onmogelijk en ik probeer hierdoor ook anderen te stimuleren om hetzelfde te denken of handelen als ikzelf. Wanneer ik de wereld bekijk ben ik eerder pessimistisch omdat ik bang ben dat het heel moeilijk is om grote veranderingen te doen plaatsvinden. Ik krijg het gevoel dat personen hun leven leiden zoals het voor hen is vooropgesteld. Allereerst wordt school afgemaakt, vinden ze een partner (waar later blijkt dat hij/zij niet gelukkig mee is) , kopen ze een hondje en maken enkele reizen waarna er kindjes volgen. Ik zie dit patroon heel erg vaak verschijnen en krijg vaak het gevoel dat deze personen niet doen wat zij al dan niet zouden willen doen. Het leven lijkt vaak voorgeschreven omdat we beperkt zijn in ons handelen of omdat we moeten voldoen aan voorwaarden vooraleer we dit kunnen doen. Vaak kunnen we dromen niet waarmaken omdat we hiervoor geld moeten verdienen of omdat we niet toegelaten worden om ze na te streven. Ik ben soms bang dat dit mij ook zal overkomen en dat ik mijn dromen zal laten varen om zo maar in te passen in de maatschappij, zoals zij het wil. Ik zal steeds proberen om dit niet te doen en om voor mezelf na te denken wat ik wil. 

Als toekomstig GOB is het belangrijk om kritisch te zijn aangezien we constant in contact komen met andere personen. Het is noodzakelijk om te blijven toetsen of we al dan niet goed handelen. We zijn immers belangrijke figuren voor anderen, die ook hun dromen en wensen hebben. Als toekomstig GOB is het ook belangrijk volgens mij om optimistisch na te kunnen denken. Wanneer we te realistisch zouden nadenken over sommigen doelgroepen zoals bijvoorbeeld personen met een ernstige mentale handicap zou het niet mogelijk zijn om deze job uit te voeren. Geloven in de verbetering van eigen handelen en dat van anderen om zo tot een mooiere toekomst en resultaat te komen.